Preminula glumica Sonja Savić

Glumila je u više domaćih filmova, među kojima su Živeti kao sav normalan svet i Život je lep. Za sporednu ulogu pevačice u filmu Život je lep nagrađena je na festivalu u Veneciji 1985. godine. Glumica Sonja Savić, preminula je samo što je napunila 47 godina. Rođena je 15. septembra 1961, obeležila je srpsku i eks-ju kinematografiju. Debitovala je u Leptirovom oblaku 1977, narednih godina igrala u nizu filmova i televizijskih serija, a široku popularnost stekla je 1983. sa ulogom Dečke u Šećernoj vodici Bate Prelića. Naredne godine snimala je sa rediteljem Slobodanom Šijanom film Davitelj protiv davitelja, a sa Mišom Radivojevićem erotski provokativnu Unu po romanu Mome Kapora u kojoj joj je partner bio Rade Šerbedžija. Tokom devedesetih ostvarila je zapažene uloge u filmovima Mi nismo anđeli, Uvod u drugi život, Ni na nebu ni na zemlji, Urnebesna tragedija, Tango je tužna misao koja se pleše... Početkom ove decenije na saradnju ju je pozvao slovenački reditelj Jan Cvitkovič. Snimili su Hleb i mleko za koji je on dobio Zlatnog lava za najboljeg debitanta u Veneciji (2001), a zatim i film Od groba do groba koji je postigao uspeh na međunarodnim festivalima. U Srbiji je u novije vreme odigrala glavnu ulogu u filmu Milutina Petrovića Jug jugoistok (2005). Ove godine publika je mogla da je vidi u sedam repriziranih epizoda televizijske serije Vratiće se rode u ulozi Darinke. Sonja Savić se u poslednjih desetak godina povremeno povlačila iz javnosti i posvećivala alternativnoj umetnosti u oblasti eksperimentalnog filma, teatra, muzike i multimedija. Njen privatni život, prema pisanju štampe, ali i prema njenim izjavama, nije bio sređen u klasičnom smislu te reči. Odbacivala je sve tabue, oštro kritikovala svako licemerje i, kako je ocenjivala, opštu čamotinju i žabokrečinu kulturnog establišmenta. Govorila je da se, kada bi mogla ponovo da bira, ne bi odlučila za glumačku profesiju, ali da bi svakako bila slobodni umetnik.